Ne güzel abimizdin sen Brandon Lee

" Because we do not know when we are going to die; we get to think of life as an inexhaustible well and yet everything happens only a certain number of times -and a very small number really. How many more times will you remember a certain afternoon of your childhood -an afternoon that is so deeply a part of your being that you cannot conceive of your life without it? Perhaps four..five times more. Perhaps not even that. How many times will you watch the full moon rise? Perhaps twenty. And yet it all seems limitless.. "

Ölmeden önceki röpörtajında söylediği sözler bu Brandon Lee'nin. The Sheltering Sky adlı kitaptan. Sanki olacakları biliyormuş gibi.

Benim Brandon Lee sevgim ilk kez The Crow'u izlemem ile başladı bir çok insan gibi. İlk izlediğimde onun öldüğünü bilmiyordum. Abim " Bak lan, bu Bruce Lee'nin oğlu. " dedi. Zaten ona hayran kalmış ben, bu laflardan sonra onu gözümde ilahlaştırdım. Çünkü dünya üzerinde en çok sevdiğim insanlardan birinin oğluydu. Ve bunu bilmeden önce ona hayran kalmıştım.

Abim sonra olayı anlattı. " Şimdi bunu sette kuru sıkı tabanca ile vuracaklarmış. Rol gereği. Ama kuru sıkı tabancada normal kurşun varmış. Suikast her halde.. Bilemiyorum. "

İşte o an garip şeyler hissetmeye başladım. Hayatımda bir kere gördüğüm bir adam, yaklaşık 2,5 saat içinde en çok sevdiğim insanlardan biri oluyor. Ve sonunda öldüğünü öğreniyorum. İlk görüşte aşk gibi belki. Ve sonra gözümde ilahlaşıyor. Babası neyse o da o oluyor.

Ve bu gün ölümünün on sekizinci yıl dönümü. Ben doğmadan yaklaşık bir yıl önce ölmüş Brandon Lee. 31 Mart 1993.

Ne güzel abimizdin sen Brandon Lee.

Ve bir haiku, Brandon için.

Boyalı yüzünle çıktın karşıma
Ve oğluydun Büyülü Adam'ın
Ne de güzelsin Brandon abi.