Sütçünün karısının memelerinden biraz süt istiyorum dedi kendi kendine. Ama daha kadını bile tanımıyordu. Sütçü evde yokken kadına gitmeyi düşündü. Ama evin nerede olduğunu da bilmiyordu. Bu düşünce onun beynini kemirmeye başladı. Plan yapmaya çalıştı ama aklına gelen tek şey sütçüyü evine kadar takip etmek oldu. Sütçü süt bırakmaya geldiğinde takip etmeye karar verdi. Bütün gününü alacaktı ama alternatifi de yoktu. Sütçüyü takip etmeye başladı. Günün sonuna doğru sütçünün nerede yaşadığını öğrenmişti. Emin adımlarla evine döndü. Ertesi sabah sütçü evde yokken karısına gitmeye karar verdi.
Sabah kapıyı çaldığında kadının üstünde sabahlığı vardı. Sabahlık kadının memelerini iyice ortaya çıkartmıştı. Bu görüntü karşısında daha fazla dayanamadı. Kadının kafasına vurdu ve kadın bayıldı. Kadını bir güzel soydu. Ağzını, ellerini ve ayaklarını bağladı. Ve emmeye başladı..
Uğraşıyordu ama bir türlü süt gelmiyordu kadının memelerinden. Pes edecek gibi oldu. Ama sonra daha sert emmeye karar verdi. Ayaklı bir lavabo pompasıydı adeta. Ve sonunda kadının memelerinden süt içmeyi başardı. Şimdi ne yapacağını bilmiyordu. Tavana baktı, tavandaki halkayı gördü. Kadını ayaklarını bağladığı iple astı. Kadın morarmış memeleriyle tavandan sarkıyordu.
İstediği olmuştu. Sütçünün karısının memelerinden biraz süt içmişti. Şimdi gönül rahatlığıyla gidip uyuyabilirdi. Mutlu ve sakin adımlarla eve yürümeye başladı. Ve bir yandan da bir şarkı mırıldanıyordu.
" I would like some milk from the milkman's wife's tits. "
Devam etti yürümeye. Ağır ağır yürüyordu yine ama bu sefer etrafa daha dikkatli bakıyordu. Birden bir ışık farketti. Karanlık sokaktaki tek ışık. Tek katlı bir evin tozlu penceresinden yayılan sarı, üzgün ışık. Yağmurdan yıpranmış pencerenin tahtaları arasından sızan, oradan da kaldırımın arasından çıkan küçük, biçimsiz otların üstüne vuran sarı ışık. İçini tuhaf bir merak kapladı. Bakmalıydı pencereden içeri. Tam eve doğru yönelmişken kapı açıldı. Beyaz tülden bir geceliğin içindeki solgun gri tenli bir hatun ona doğru bakıyordu. Şaşırdı, hiç beklemiyordu böyle bir şey. Konuşmaya çalıştı ama saçma bir kaç sözcük dışında dökülen hiç bir şey olmadı ağzından. " Merhaba. " dedi hatun meleklerin cildini andıran yumuşak bir sesle. " Bu saatte bu saçma sokakta ne işin var? " Donup kaldı. " Sıkıldım. " diyebildi sadece. " İçeri gelsene. " dedi hatun. " Hayır! " demek istedi fakat yapamadı. Belli belirsiz bir " Evet. " çıktı soğuktan morarmış dudakları arasından. Ev sıcak gözüküyordu uzaktan. İçeride yanan soba ısıtıyordu belki de. İhtiyacı vardı sıcağa, başlamıştı dudakları uyuşmaya.
Küçük bir çaydanlık sobanın üstünde duruyordu. Hatun çatlak fincanlara doldurmaya başladı çayı. Sıcak ve şekerli bir çay, işte tam da ihtiyacı olan. Kız çayı getirirken duvardaki büstün üstüne bir örümcek indi. Çayı çatlak fincandan yudumlarken gözünü örümcekten alamıyordu. Çayı içtikçe karşıdaki örümcek büyüyordu. Çayını bitirdi, ve hatuna " Ne zaman gideyim? " diye sordu. Hatun konuşmaya çalıştı ama örümcek ayaklarıyla ağzını kapadı hatunun. Ve kulak tırmalayan bir sesle; " Hiç bir zaman! " dedi. Düştü koltuktan. Kalkmaya çalıştı ama yapamadı. Ağzından bir kaç kelime döküldü. " Ve o gölgeden gelen ruhum yerde yüzerek yatan, yükselecektir... Hiç bir zaman!"
Tam o sırada uyandı. Kitap okurken uyuyakalmıştı. Bu sıralar çok fazla Poe okuyordu. Ve rüyasına anlam verebilmek için sayfaya baktı. The Raven açıktı yine. Uyuyamayacaktı daha fazla yalnız. Annesinin yanına gitti sessizce.
